Cennik Ceny usług w Alfa Dental Konsultacje Profilaktyka Stomatologia zachowawcza Endodoncja Stomatologia dziecięca Chirurgia Implantologia Chirurgia plastyczna Leczenie stawów skroniowo-żuchwowych Laryngologia Protetyka Zabiegi laserowe Ortodoncja Tomografia komputerowa Celem kompleksowej konsultacji stomatologicznej w Alfa Dental jest weryfikacja stanu uzębienia oraz błony śluzowej Po zabiegu implantacji następuje osteointegracja śruby z kością. Czas potrzebny na zajście tego zjawiska jest różny i zależy od warunków kostnych. Jednak najczęściej następuje on do około pół roku. Warto zaznaczyć, że jest to proces nieodwracalny. Po opuszczeniu szpitala pacjent musi kontynuować proces usprawniania. Pacjent po zabiegu endoprotezoplastyki stawu biodrowego z reguły porusza się z pomocą kul łokciowych przez 4–6 tygodni, po których powinien zgłosić się na kontrolę ortopedyczną wraz z opisanym rentenogramem. Po badaniu ortopedycznym i potwierdzeniu w badaniu Przeciwwskazania do zabiegu implantacji zębów Implanty można zastosować prawie u każdego pacjenta. Przeciwwskazania istnieją tylko wtedy, gdy pacjent posiada nieleczoną cukrzycę, ma cukrzycę leczoną insuliną, ma poważne zaburzenia krzepliwości krwi, jest leczony kortykosteroidami, posiada osteoporozę, nadczynność tarczycy czy W przeciwieństwie do klasycznej implantacji metoda ekspresowa pozwala nawet na zapalenie przyzębia lub chorobę przyzębia (zgodnie ze wskazaniami) na wykonanie implantacji jednoetapowej natychmiast po ekstrakcji zęba. Przyspiesza to proces regeneracji kości, zmniejsza poziom inwazyjności interwencji i ryzyko infekcji otwartej rany. Po zabiegu warto przestrzegać kilku ważnych zasad: Należy unikać manipulowania językiem w okolicy, w której wszczepione zostały implanty. Takie działania mogą utrudnić proces gojenia i wiązać się z dodatkowymi dolegliwościami bólowymi. Przez miesiąc od zabiegu należy unikać wizyt na basenie oraz na saunie. R2xC. Implanty stomatologiczne służą do odbudowy różnej liczby zębów w szczęce. Jeden implant zastępuje brak jednego zęba, ale już dwa implanty zapewniają odbudowę dwóch, trzech, a nawet czterech zębów. Na trzech implantach można osadzić od trzech do sześciu zębów, na czterech – od sześciu do ośmiu, a nawet dziesięciu zębów. Dzieje się tak dlatego, że wszczepienie dwóch lub kilku implantów umożliwia osadzenie na nich mostu stomatologicznego – uzupełnienia protetycznego większej liczby zębów. W przypadku zupełnego braku zębów (bezzębia) na kilku implantach można osadzić most stomatologiczny na stałe lub protezę ruchomą i odbudować całość łuku szerokie możliwości zastosowania implantów pozwalają na ich wykorzystywanie w wielu sytuacjach związanych z brakiem do zastosowania implantówImplanty mogą być wszczepiane dorosłym pacjentom w bardzo wielu przypadkach, jednak istnieje kilka schorzeń i okoliczności, które nie pozwalają na zastosowanie tej metody odbudowy zęba. Przeciwwskazaniem do leczenia implantologicznego są:ciąża,zbyt młody organizm, który jest jeszcze w fazie wzrostu kości (poniżej 17. roku życia)osteoporoza o dużym stopniu zaawansowania,choroby związane z zaburzeniami krzepnięcia krwi,nieunormowana cukrzyca,padaczka,nowotwory,AIDS,narkomania,choroba alkoholowa,zły stan higieny jamy ustnej – ubytki próchnicze, kamień nazębny, choroby dziąseł,bruksizm – nawykowe zgrzytanie względu na przyjmowanie niektórych leków konsultacjami z lekarzami prowadzącymi muszą być poprzedzone badania osób ze schorzeniami szpiku kostnego, chorobami psychicznymi, chorobami układu krążenia i serca, nerek, wątroby, reumatycznymi, astmą, przewlekłymi chorobami układu oddechowego i chorobą Parkinsona. Bardzo poważnym czynnikiem mogącym być przeciwwskazaniem jest nałogowe palenie tytoniu. Organizm palacza jest w większym lub mniejszym stopniu niedotleniony, a kości nałogowego palacza są gorszej jakości. Nikotyna negatywnie wpływa na proces gojenia się we wszystkich jego fazach, łącznie z etapem mineralizacji. Poprzez obkurczanie naczyń krwionośnych znacząco zmniejsza przepływ krwi zarówno w kości, jak i tkankach miękkich, a tym samym ogranicza dostępność substancji odżywczych niezbędnych do prawidłowego procesu gojenia się rany i wrastania implantu. Palenie tytoniu negatywnie wpływa na cały układ immunologiczny człowieka. Prowadzi też do wzrostu ilości bakterii beztlenowych, wywołujących zapalenie błony śluzowej i tkanek wokół wszczepu, zmniejszając tym samym szanse na przyjęcie się implantu. Badania wykazały, że zaprzestanie palenia przed zabiegiem i na okres kilku miesięcy po zabiegu przyczynia się do zwiększenia liczby pomyślnie zakończonych schorzeń ogólnych przeciwwskazaniem do zabiegu mogą być też okoliczności związane z miejscem wszczepiania implantu:stany zapalne w planowanym miejscu zabiegu,zbyt mała przestrzeń w zębodole do umieszczenia implantu lub pomiędzy zębami na umieszczenie korony przyszłego zęba,silne pochylenie zębów w kierunku braku w uzębieniu uniemożliwiające wstawienie korony zęba lub swobodne operowanie narzędziami podczas zabiegu. Implanty w sądzie (foto: pixabay) Pacjent domagał się w sądzie 51,8 tys. zł od gabinetu dentystycznego za wadliwe – w jego ocenie - wszczepienie system leczenia Pacjent, ze względu na braki zębów w odcinku przednim, użytkował mikroprotezę. Chciał coś w tym względzie zmienić. Dentystka skierowała pacjenta na zdjęcie pantomograficzne twierdząc, iż jeśli warunki kostne pozwolą - to będzie można u pacjenta wykonać w odcinku przednim most oparty na implantach. Ostatecznie dentystka zaproponowała przeprowadzenie zabiegu implantacji systemem jednoczęściowym w korzystnej cenie, a to dlatego, że zabiegi wykonywane będą w ramach kursu przy udziale twórcy tego systemu. Koszt wyniesie zatem 1,5 tys. zł za jeden implant. Zaproponowany system był od kilku lat stosowany w Niemczech, natomiast w Polsce byłby on przeprowadzany po raz pierwszy. Przed przeprowadzeniem zabiegu pacjent został poinformowany o specjalnej diecie jaką powinien stosować przez okres dwóch miesięcy od czasu założenia implantów (półpłynne, zmiksowane pokarmy) oraz konieczności terminowego stawiania się na wizyty kontrolne. Pacjent uzyskał informacje o technice samego zabiegu, a także zapoznany został z całym przebiegiem leczenia oraz z możliwościami powikłań. Mężczyzna wyraził na piśmie zgodę na wykonanie zabiegu. Implanty wstawiono Zabieg przeprowadzony został w formie szkoleniowej, uczestniczyło w nim kilku lekarzy. Cztery implanty (dwa w odcinku bocznym i dwa w odcinku przednim) założone zostały przez kierującego szkoleniem. Dokręcenia dokonała jedna z uczestniczek szkolenia lekarz stomatolog. Inny kursant lekarz dentysta szlifował pacjentowi ząb - w celu wykonania mostu w odcinku przednim. Po zabiegu pacjenta wysłano na zdjęcie pantomograficzne, które wykonano w tym samym dniu. W oparciu o zdjęcie, dokonana została pozytywna ocena przeprowadzonego zabiegu. W następnym dniu pacjent otrzymał domięśniowy zastrzyk antybiotyku. Zastrzyk ten aplikowano przez kilka dni i w tym czasie codziennie zgłaszał się do gabinetu. Pacjent łącznie poniósł koszt zabiegu w kwocie 5,3 tys. zł. Problemy Po ok. miesiącu od implantacji pacjent zgłosił się do gabinetu, wskazując na rozchwianie zębów bocznych. Przyznał przy tym, iż nie przestrzegał zaleconej diety. Zgłoszenie to nastąpiło przed obciążeniem odcinka bocznego, planowanym na 6 tygodni po zabiegu. Dentystka wyjęła chwiejące się implanty z powodu braku integracji z kością i zaoferowała wstawienie nowych implantów bocznych, wskazała jednak, że może to nastąpić dopiero po wygojeniu ran. Ostatecznie dentystka zaimplantowała zęby boczne oraz wykonała u pacjenta wkład koronowo-korzeniowy do zęba pozycji 5 górnej lewej, celem zblokowania implanta z tym zębem. Po pół roku mężczyzna ponownie zgłosił się do gabinetu, bo chociaż implanty boczne były stabilne, wystąpiła ruchomość implantów przednich. Zabieg implantacji zęba i gojenie się dziąsła może być nieprzyjemne – jest to w końcu procedura chirurgiczna. Nie warto jednak wyobrażać sobie najczarniejszych scenariuszy. Pacjenci klinik dentystycznych zgodnie twierdzą, że zabieg nie jest tak bolesny, jak się wydaje. Środki zaradcze na ból istnieją i są skuteczne. Przedstawiamy listę metod na uśmierzenie nieprzyjemnych dolegliwości, które można stosować w domu. Niewielki dyskomfort podczas zabiegu Wszczepienie implantu zęba jest procedurą chirurgiczną i – jak każda inna ingerencja – może być nieprzyjemna dla osoby poddawanej zabiegowi. Ból – mimo, że w większości przypadków mało uciążliwy – może mieć różne natężenie u różnych pacjentów. Odczuwanie zależy od progi bólu danej osoby. Zazwyczaj jednak znieczulenie jest na tyle silne, że dolegliwości przychodzą dopiero po wykonanym zabiegu. Uzbrój się w cierpliwość i postępuj według zaleceń Ból po implantacji zęba może utrzymywać się ok. 3-4 dni po zabiegu. Pacjenci opisują go jednak jako niedogodność o umiarkowanym natężeniu. Towarzyszące objawy to obrzęk twarzy, krwawienie z dziąsła czy uczucie dyskomfortu w ustach związane z założonymi szwami. Może pojawić się też stan podgorączkowy, który jednak szybko ustępuje. Krwawienie powinno się ustabilizować po ok. 6 godzinach po zabiegu. Duże skrzepy, które odrywają się od rany należy delikatnie usuwać za pomocą sterylnego tamponu (sposób wykonania takiego zabiegu wyjaśni nam lekarz). Ulga przychodzi dzięki stosowaniu się do pewnych podstawowych zasad postępowania po procedurze. Domowe sposoby na gojenie się implantu Po powrocie do domu warto przyłożyć do miejsca zabiegu okład z lodu i trzymać go ok. 3 do 4 godzin. W ten sposób zmniejszymy ból i obrzęk w danej okolicy. Unikanie nagrzanych miejsc również załagodzi dolegliwości. Przez kilka godzin nie należy też przyjmować posiłków ani napojów (aż do momentu odzyskania czucia). W późniejszym etapie po jedzeniu należy płukać usta chłodną, przegotowaną wodą, natomiast ok. 4 razy dziennie stosować płukanki zalecone przez stomatologa. Wykluczone są w tym czasie ćwiczenia czy użytki (alkohol, papierosy). Lekarz z pewnością przepisze nam silne środki przeciwbólowe, jednak nawet przy silnych dolegliwościach warto powstrzymać się od ich nadmiarowego przyjmowania. Nie można też na własną rękę przerywać kuracji antybiotykowej, nawet jeśli uznamy, że czujemy się lepiej. Chroniczny ból po zabiegu – czy to możliwe? Rzadkim, ale możliwym powikłaniem jest chroniczny ból, który utrzymuje się po założeniu implantu zęba. Jest to jednak dolegliwość, która przytrafia się rzadko i jest raczej wynikiem powikłań lub uszkodzenia nerwu. Terapia pacjentów z chronicznym bólem to np. zastrzyki z botoksu i odpowiednio dobrane leki przeciwbólowe. Niektóre dolegliwości, które powinny nas zaniepokoić to długo utrzymujący się obrzęk, sztywność mięśni w okolicach szczęki czy problem z ruchomością szczęki. W takim przypadku warto skonsultować się ze specjalistą, który wykonywał nasz zabieg. Współczesna stomatologia oferuje szereg metod, które dają pacjentom szanse na odzyskanie pięknego uśmiechu. Leczenie implantologiczne z roku na rok cieszy się coraz większym zainteresowaniem i staje się bardziej dostępne pod względem finansowym. Jednak u części pacjentów ta forma leczenia nadal budzi obawy. Co warto wiedzieć na ich temat? Czym jest implant? Implant stomatologiczny to sztuczny wykonany z tytanu korzeń pełniący taka samą funkcję jak naturalny. Utrzymuje on koronę zęba przenosząc obciążenia podczas żucia na otaczającą je kość. Mocując do niego elementy protetyczne możemy wykonać odbudowę pojedynczego zęba jak i zamocować większą protezę. Przy braku wszystkich zębów w zależności od ilości wszczepionych implantów możliwe jest uzupełnienie protetyczne niewyjmowane (most) lub wykorzystanie ich do prawidłowego utrzymywania protezy (tak by nie wypadała). Jednym zdaniem dzięki implantom można odbudować zarówno brak pojedynczego zęba jak i wszystkich zębów. Jakie są zalety stosowania implantów? Główną zaletą implantów jest ich trwałość i niezawodność, są one najlepszą alternatywą dla utraconych zębów. Od kilkudziesięciu lat bowiem jest znana w stomatologii technika uzupełnia braku zęba za pomocą wkręcanej do kości szczęki śruby, spełniającej rolę korzenia utraconego zęba. Mocowane do implantów korony są przytwierdzone do sztucznego korzenia trwale, a ich barwę i kształt można z dużą precyzją dopasować do wyglądu pozostałych, naturalnych zębów. W przeciwieństwie do protez, zakładanie implantów zębowych nie wymaga szlifowania zdrowych zębów. Ponadto implant jest wykonany z materiałów, które nie wywołują reakcji alergicznych organizmu oraz zapewniają niemal dożywotnią trwałość wszczepu. Dzięki obciążeniu kości poprzez implanty nie dochodzi do jej zaniku, tak jak ma to miejsce w przypadku stosowania zwykłych protez. Po wielu latach nieobciążania kość może zaniknąć do tego stopnia, że pojawią się problemy z utrzymaniem protezy. Jakie są najczęstsze obawy Pacjentów decydujących się na implanty? Pacjenci na ogół obawiają się zabiegów chirurgicznych. Moim zdaniem wynika to najczęściej z braku dokładnych informacji o formie i przebiegu samego leczenia, dlatego zawsze staram się dokładnie i indywidualnie wyjaśnić cały proces nie zostawiając pacjenta z wątpliwościami. Głównymi czynnikami wpływającymi na stres jest strach przed bólem, niepowodzeniem, nieprzyjęciem się implantu i oczywiście kosztami. Czy wiek pacjenta może stanowić przeciwskazanie do leczenia implantologicznego? Pacjent musi mieć zakończony rozwój kostny, czyli musi mieć ukończone ok. 20lat. Jeśli odbudowa protetyczna na implantach dotyczy przednich zębów rozsądnie jest poczekać do 25 roku życia. Górnej granicy wiekowej nie ma, lecz trzeba mieć na uwadze że osteoporoza jest jednym z przeciwwskazań do wykonania zabiegu. Najstarszy pacjent, któremu przeprowadziłem zabieg implantacji miał 78 lat. Co się dzieje z pacjentem po zabiegu? Każdy pacjent otrzymuje paszport implantu, w którym zawarte są informacje o producencie, modelu implantu, odbudowie protetycznej, a także otrzymuje kartę informacyjną z zaleceniami jak postępować i przed czym przestrzegać się tuż po zabiegu. Dodatkowo pacjent podlega kilku wizytom kontrolnych aż do zdjęcia szwów i jest w stałym kontakcie ze swoim lekarzem. Jak często zdarza się, że implant się nie przyjmie? Jak w każdym postępowaniu, i to niepowodzenia się zdarzają. Na sukces składają się: wiedza i umiejętności lekarza, wspólne z pacjentem dokonanie wyboru optymalnego rozwiązania, dobry implant, właściwa implantoprotetyka, stan i ilość kości w którą się wprowadza implant, zdrowie ogólne pacjenta, a także postępowanie pozabiegowe – przestrzeganie zaleceń w okresie gojenia oraz idealna higiena w całym okresie użytkowania. Jednak mimo, że tak wiele czynników ma wpływ na ostateczny wynik to skuteczność takiego leczenia jest bardzo wysoka. Jedynie około 1% implantów nie przyjmuje się z niewyjaśnionych przyczyn, i około 1% to utrata z powodu zapalenia tkanek otaczających implant wynikającego głównie z zaniedbań higienicznych. Czy koszty zabiegu z użyciem implantów są droższe od innych metod leczenia? Okazuje się, że nie. Biorąc pod uwagę, że uzupełniając brak przy pomocy implantów nie uszkadzamy zębów sąsiednich, czego konsekwencje mogą w przyszłości dużo kosztować, że dzięki implantom można dać pewność utrzymania protezy, która dotychczas wypadała, że rokowanie utrzymania implantów jest dużo dłuższe niż np. mostów to różnica w cenie nie wydaje się duża. Dodatkowo, według mnie należy wybrać implant zaufanej dużej marki, która nie zniknie z rynku za 5 czy 10 lat, zostawiając pacjenta i lekarza z problemem braku elementów czy osprzętu. Są to niestety za zwyczaj trochę droższe implanty, ale jeśli uświadomimy sobie, że implant ma nam posłużyć przez 20, 30 lat a nawet może więcej to różnica kilkuset złotych okazuje się wydatkiem notabene kilku złotych miesięcznie. Z pozornym oszczędzaniem jest jak z chodzeniem na skróty – zazwyczaj efekt jest przeciwny do zamierzonego. O autorze Jarosław Cynkier – stomatolog, Łódź Jarosław Cynkier – The post Implanty zębów – czy warto? appeared first on Blog dla pacjentów. Aktualnie ze względu na duży stopień zaawansowania rozwoju materiałów kościozastępczych chirurgia stomatologiczna może poradzić sobie z wieloma ubytkami kości przy użyciu różnych metod w trakcie zabiegów wszczepiania implantów i nie tylko. Augmentacja kości materiałem zębopochodnym jest metodą leczenia pacjentów poprzez stworzenie materiału kostnego z ich własnych usuniętych zębów. POLECAMY Obecnie istnieją różne materiały kościozastępcze. Rozwój materiałoznawstwa uznał pojawienie się zęba jako doskonałe źródło materiału kostnego. Materiał pochodzenia zębowego został szczególnie przebadany jako materiał autogenny mogący pokonać niedoskonałości wszczepów alogennych, ksenogennych oraz syntetycznych, bez utraty zdolności regeneracji kości. Duża część zęba zbudowana jest z zębiny bogatej w kolagen z dużą ilością białek macierzowych i białek niekolagenowych. Białka, takie jak białka morfogenetyczne kości i białka stymulujące wzrost, przede wszystkim modulują bioremodeling kości [1]. Stosowanie świeżo usuniętych lub dobrze zachowanych zębów zatrzymanych, a zwłaszcza ich zębiny, jest idealnym źródłem biorusztowania. W miejscu, które wymaga minimalnej ilości materiałów rusztowaniowych, takim jak ograniczony rozszczep podniebienia, dobrze uformowane zęby (np. trzecie zęby trzonowe) mogą służyć jako doskonały materiał źródłowy. Ludzki ząb jest bogatym źródłem komórek macierzystych i czynników wzrostu [2]. Chociaż tkanki strukturalne kości i zębiny są różne, stosunek zawartości organicznej i nieorganicznej jest podobny (70% stanowią składniki mineralne, 20% kolagen i 10% płyny ustrojowe – wagowo). Zębina zawiera również pewne czynniki wzrostu wspólne dla kości, a mianowicie insulinopodobny czynnik wzrostu II, białko morfogenetyczne kości (ang. bone morphogenetic protein – BMP) i transformujący czynnik wzrostu β [3]. Zawiera również odmiany białek podobnych do kości, a mianowicie: osteopontyny, sialoproteiny kości, sialoproteiny zębiny i osteokalcynę, dzięki którym uznano je za skuteczny alternatywny materiał do przeszczepiania kości [4]. Autogenna demineralizowana matryca zębiny w praktyce stomatologicznej Yeomans i Urist po raz pierwszy udowodnili właściwości regeneracyjne autogennej demineralizowanej matrycy zębiny (ang. demineralized dentin matrix – DDM). Według Urista BMP obecny w DDM i kości jest głównym stymulantem właściwości osteoindukcyjnych. Co więcej, udowodniono, że BMP promuje tworzenie chrząstki i kości, różnicując niezróżnicowane mezenchymalne komórki macierzyste w chondrocyty i komórki kościotwórcze [5, 6]. Uważa się, że niekolagenowe białka zębiny, takie jak osteokalcyna, osteonektyna, fosfoproteina i sialoproteina, uczestniczą w wapnieniu kości [7, 8]. Białko morfogenetyczne pochodzące z matrycy zębiny nie jest tym samym, co BMP pochodzące z matrycy kostnej, ale są one bardzo podobne i wykazują ten sam rodzaj działania w organizmie [9]. Murata i wsp. wywnioskowali, że DDM nie hamuje aktywności BMP-2 i wykazuje lepszy profil uwalniania BMP-2, a zatem ludzka DDM poddana recyklingowi jest unikalną, wchłanialną matrycą ze zdolnością do osteoindukcji. W związku z tym DDM należy uznać za skuteczny materiał wszczepowy, który jest nośnikiem BMP-2 i rusztowaniem dla komórek tworzących kości [10]. Zgodnie z analizą biochemiczną oraz histomorfometryczną kości i chrząstki indukowaną przez ludzkie DDM i BMP-2 naukowcy wywnioskowali, że ludzka DDM pochodząca z żywych zębów pobudza kość i chrząstkę oraz że BMP-2 również wzmaga i przyspiesza tworzenie kości w systemie nośnikowym DDM [11]. Na co dzień w praktyce stomatologicznej zęby są usuwane z różnych przyczyn, nie tylko ortodontycznych. Gdy pacjent dysponuje zębem przeznaczonym do ekstrakcji, można go po usunięciu skruszyć w moździerzu czy młynku kostnym bądź uformować z niego bloczki. Następnym etapem jest wyjaławianie materiału w urządzeniu BonMaker z wykorzystaniem sterylnej wody demineralizowanej oraz trzech odczynników. Proces trwa 19 min i 50 s w przypadku granulatu oraz 35 min i 50 s w przypadku bloczka. Po tym czasie materiał jest gotowy do aplikacji do zębodołu zaraz po ekstrakcji zęba lub wykorzystania w zabiegu sterowanej regeneracji kości w czasie wprowadzania implantu. Obie postaci materiału wykazują dobrą zwilżalność roztworem soli fizjologicznej i krwią. Granulat po nasączeniu krwią z pola zabiegowego cechuje się spoistością i łatwością zastosowania. W czasie jednego procesu w urządzeniu można przygotować do 3 cm³ granulatu lub do 4 bloczków. Gotowy materiał jest wolny od nieprzereagowanych czynników. Autogenny materiał kostny pochodzenia zębowego znajduje wiele zastosowań klinicznych. Ponieważ jest autogenny, ryzyko reakcji immunologicznej jest wyeliminowane. Może być stosowany do sterowanej regeneracji tkanek, utrzymania kości wyrostka po ekstrakcji zęba, w zabiegu podnoszenia dna zatoki, resekcji korzeni, wyłuszczania torbieli itp. [12, 13]. Kim i wsp. używał autogenicznego proszku kostnego i bloku w zębodole natychmiast po ekstrakcji zęba. Naukowcy stwierdzili dobre gojenie się zębodołu i przebudowę materiału po 3,5 miesiącu od wprowadzenia implantu [14]. Murata i wsp. wywnioskowali, że aby BMP i czynniki wzrostu zostały przyjęte jako przeszczepy kostne, potrzebny jest odpowiedni nośnik, podczas gdy inni badacze stwierdzili, że DDM jako taki może odgrywać rolę nośnika egzogennego BMP i czynników wzrostu, jak również dawać efekt osteoindukcyjny [15]. Lee i wsp. porównali skuteczność autogennego DDM z innymi materiałami do przeszczepu kości stosowanymi w operacjach podnoszenia dna zatoki szczękowej; po 4 miesiącach gojenia wystąpiło tworzenie kości, ale autogenny DDM ujawnił szybsze tempo i lepszą jakość tworzenia kości niż pozostałe materiały [16]. Podobne wyniki uzyskali Jeong i wsp. w 2011 r. podczas wykonywania zabiegu podnoszenia dna zatoki szczękowej przy użyciu materiału ATB [17]. Chang i wsp. w 2014 r. przeprowadzili sterowaną regenerację kości (ang. guided bone regeneration – GBR), a następnie umieszczenie implantu i uzupełnienie protetyczne, a wyniki wykazały, że nie ma znaczącej radiograficznie różnicy utraty kości brzeżnej bezpośrednio po zabiegu GBR, umieszczeniu implantu i osadzeniu suprastruktury [18]. Opis przypadku Poniżej przedstawiono przykład zabiegu sterowanej regeneracji kości wspomagającej wprowadzenie implantów środkostnych. Pacjent, lat 19, leczony ortodontycznie. Ze względu na brak zawiązków zębów 12. i 22. zaplanowano leczenie implantologiczne. Biorąc pod uwagę ukształtowanie wyrostka zębodołowego w tych okolicach oraz możliwość powstania fenestracji wierzchołkowej w czasie wprowadzania implantów, przewidywano konieczność zastosowania materiału kostnego. Pacjent „dysponował” własnym materiałem kostnym w postaci dwóch zatrzymanych trzecich zębów trzonowych. Uznano, że ilość materiału pochodząca z jednego trzonowca będzie wystarczająca do zaopatrzenia obu miejsc implantacji. Usunięto ząb 48., a następnie poddano go działaniu 3-procentowego roztworu wody utlenionej przez 3 minuty. Oczyszczono z włókien ozębnej, a następnie umieszczono na sucho w pojemniku, który był przechowywany w temperaturze 8°C do czasu zabiegu implantacji. W dniu zabiegu ząb skruszono tak, aby uzyskać drobiny wielkości 800–1000 µm, które są optymalne dla procesu rege... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? Roczną prenumeratę dwumiesięcznika Forum Stomatologii Praktycznej Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma ...i wiele więcej! Sprawdź

po zabiegu implantacji zęba forum